- نصب و راه اندازی چراغ راهنمایی :در ابتدا با توجه به شرایط فیزیکی تقاطع و نیز بار ترافیکی در طول شبانه روز طرح کلی شامل تعداد و نوع پایه ها، تعداد و نوع چراغ راهنمایی و سایر متعلقات مشخص می گردد سپس طبق طرح اجرای پروژه استارت زده می شود:
- اجرای فونداسیون
- کابل کشی
- اسمبل و نصب پایه ها
- نصب چراغ راهنمایی و معکوس شمار و…
- کابل کشی داخلی
- تنظیم و برنامه دهی به دستگاه فرماندهی
- راه اندازی و تست
- آموزش و نیز ارائه فایل آموزشی
ساخت و نصب پایه چراغ راهنمایی:
طبق آیین نامه طراحی راه های شهری ساخت و نصب و راه اندازی پایه های چراغ راهنمایی می بایست با رعایت مواردی انجام گیرد که ما در نظر داریم بخشی از این موارد را در ادامه مطرح کنیم.
- پایه چراغ راهنمایی کنسولدار (بازودار) می بایست به گونه ای نصب شود که فاصله آزاد بین پایین ترین نقطه قاب چراغ راهنمایی و سطح جاده در خیابان های محلی و راه های شریانی درجه 2 بیشتر از 5/4 متر و کمتر از 5/5متر باشد و در راه های شریانی درجه 1 بیشتر از 5 متر و کمتر از 5/5 باشد.
- چراغ کمکی یا جانبی نیز باید به گونه ای نصب شود که ارتفاع ماژول های چراغ راهنمایی بین 4/2 تا 5/4 متر از سطح سواره رو قرار گیرد.
- لبه پایه های چراغ راهنمایی باید حداقل 5/0 متر و در بهترین حالت 5/1 متر تا نمای جدول کنار سواره رو فاصله داشته باشد.
- حداقل دو چراغ راهنمایی می بایست از فاصله هایی که در جدول زیر تعیین شده در داخل مخروط دید رانندگان وسایل نقلیه قرار گیرد. در محل تقاطع کافی است که یک چراغ راهنمایی در مخروط دید رانندگانی که چراغ مربوط به آنهاست قرار گیرد.
- مخروط دید استاندارد برای موقعیت چراغ راهنمایی :
دید قائم:
L:فاصله افقی چراغ راهنمایی تا محل قرارگیری راننده
H:حداکثر ارتفاع ماژول چراغ راهنمایی
H=1.05+0.36L
دید افقی:
در تقاطعات ساده راههای دو طرفه معمولا برای هر یک از جبهه های تقاطع دو چراغ راهنمایی در نظر میگیرند که محل نصب آنها به این ترتیب است که یک چراغ راهنمایی در سمت چپ خط ایست و درست در جلوی آن خط و چراغ دیگر را در سمت راست در طرف مقابل نصب میکنند.
- چراغ راهنمایی نزدیک به خط ایست (چراغ راهنمایی چپ نزدیک) خود نشان دهنده خط ایست است و اگر چنین خطی وجود نداشته باشد محل آن به عنوان خط ایست در نظر گرفته میشود.
- چراغ راهنمایی سمت راست هر جبهه چنان نصب میشود که در مخروط دید رانندگانی که در محل خط ایست ایستاده اند قرار گیرد (چراغ راهنمایی راست دور) برای این منظور اگر چراغ راهنمایی راست دور بالاسری باشد فاصله آن از محل خط ایست نباید کمتر از 12 متر باشد تا در مخروط دید رانندگان متوقف در محل ایست قرار بگیرد. اگر این چراغ در فاصله خیلی دور قرار گیرد از قدرت تاثیر آن کاسته میشود بنابراین فاصله چراغ راهنمایی راست دور خط ایست نباید از 36 متر بیشتر باشد. اگر عرض تقاطع زیاد باشد و نتوان چراغ راهنمایی راست دور را در فاصله نزدیک تر از 36 متری خط ایست نصب کرد میتوان آن را در فاصله دورتر تا 48 متری خط ایست نصب کرد که در این حالت قطر ماژول چراغ راهنمایی باید 30 سانتیمتر باشد.
- در راههای شریانی درجه یک علاوه بر دو چراغ چپ نزدیک و راست دور برای هر جبهه باید حداقل یک چراغ راهنمایی جانبی به عنوان مکمل در داخل میانه نصب کرد همچنین در تقاطعات عریض و پیچیده گاهی برای رعایت ضوابط قرارگیری چراغ راهنمایی در داخل مخروط دید رانندگان لازم است چراغ های کنسول دار و جانبی بیشتری نصب نمود.
- فاصله دو چراغ راهنمایی هم جهت باید بیشتر از 3 متر و کمتر از 4 متر باشد.
- به منظور استفاده از پایه برای نصب چراغ عابر پیاده باید محل پایه ها را در نزدیکی امتداد پیاده گذر قرار دهند تا پیاده رو در مورد تشخیص چراغ راهنمایی دچار ابهام نشود
تعدادی از پروژه های نصب و راه اندازی چراغ راهنمایی توسط شرکت سما تابان:
مراحل نصب چراغ راهنمایی:
نصب چراغ راهنمایی یک فرآیند چندمرحله ای شامل: برنامه ریزی، فاز عمرانی (نصب فونداسیون،نصب پایه چراغ،لوله گذاری)، فاز الکتریکال (سیم کشی، نصب چراغ راهنمایی و نصب دستگاه فرماندهی)
در ابتدا باید ضرورت نصب چراغ راهنمایی در تقاطع مورد نظر مشخص شود که این مطلب به عوامل زیر بستگی دارد:
- میزان ترافیک در ساعات اوج
- تعداد تصادفات در تقاطع
- میزان عبور عابران پیاده
- تعداد خطوط عبوری در خیابان
- نیاز به کاهش سرعت وسایل نقلیه
پس از بررسی این عوامل در صورت تایید ضرورت نصب چراغ راهنمایی وارد فاز اجرایی می شویم.
1. طراحی و آماده سازی نقشه ها:
در مرحله اجرا ابتدا باید نقشه های دقیق برای محل نصب چراغ ها و نوع آنها و مسیر کابل کشی تهیه شود.
در نقشه ترافیکی تقاطع موارد زیر مشخص میگردد:
- تعیین نوع چراغ ها (سه خانه سه رنگ، چشمک زن)
- محل نصب پایه چراغ براساس دید مناسب رانندگان
- تعیین نوع پایه چراغ (ایستاده، دستک دار)
- محل نصب تجهیزات جانبی ( دوربین های ترافیکی،تابلوهای ترافیکی)
- مسیر کابل کشی و منبع تغذیه برق
2. آماده سازی محل و نصب پایه چراغ:
- حفر چاله فونداسیون
- نصب فونداسیون (توصیه میشود که فونداسیون پیش ساخته استفاده شود)
- نصب پایه چراغ
3. سیم کشی و کابل کشی:
- لوله گذاری در مسیر کابل و سپس عبور کابل از داخل لوله
4. نصب چراغ راهنمایی:
- نصب چراغ روی بدنه
- اتصال سیم برق به هر چراغ
- تنظیم جهت چراغ جهت دید مناسب
5. برنامه ریزی زمانبندی و راه اندازی:
بعد از نصب، چراغ ها باید براساس شرایط ترافیکی زمانبندی شوند.
روش های زمانبندی:
- زمانبندی ثابت: زمان تغییر رنگ چراغ ها در طول روز ثابت است
- زمانبندی متغییر: زمان تغییر رنگ چراغ ها در ساعات مختلف روز متغییر است
- سیستم هوشمند: سنسورها براساس حجم ترافیک رنگ چراغ ها را تغییر میدهند.