اصول طراحی، ساخت و نصب پایه چراغ راهنمایی

 

پایه چراغ راهنمایی بر اساس کاربرد به دو دسته کلی تقسیم میشود:

1.پایه چراغ راهنمایی کنسول دار (بازویی):

پایه چراغ راهنمایی کنسول دار مدلی از پایه چراغ راهنمایی است که وسایل نقلیه میتوانند از زیر آن عبور کنند. در این مدل از پایه چراغ راهنمایی فاصله آزاد بین پایین ترین نقطه قاب چراغ راهنمایی و سطح جاده در خیابان های محلی و راه های شریانی درجه دو میبایست بیشتر از 5/4 متر و کمتر از 5/5 متر باشد و نیز در راه های شریانی درجه یک بیشتر از 5 متر و کمتر از 5/5 متر باشد.فاصله پایه چراغ راهنمایی از سطح سواره رو میبایست حداقل 5/0 متر باشد که اندازه مطلوب آن حدود 5/1 متر میباشد.

مشخصات فنی:

• جنس بدنه: بدنه این سازه از فولاد ST37 ساخته میشود
• ضخامت: ضخامت قسمت عمودی 4 میلیمتر و ضخامت قسمت افقی (بازویی) نیز 3 میلیمتر میباشد.
• قطر داخلی ستون: قطر پایین 24 سانتیمتر و قطر بالا 16 سانتیمتر
• قطر داخلی بازویی: 12 به 10 سانتیمتر
• پوشش بدنه: برای جلوگیری از زنگ زدگی و خوردگی سازه از گالوانیزه گرم و یا رنگ اپوکسی استفاده میشود که پوشش گالوانیزه از دوام بالاتری برخوردار است.
• اتصال: اتصال قسمت عمودی و افقی نیز به صورت فلنچی صورت میگیرد که این طراحی به دو دلیل انجام میشود: _سهولت در جابجایی سازه _مقاومت بیشتر سازه که از لرزش قسمت افقی سازه و در نتیجه چراغ راهنمایی جلوگیری میکند.

2.پایه چراغ راهنمایی جانبی (کمکی):

پایه چراغ راهنمایی جانبی یا کمکی در خارج از سواره رو (داخل حاشیه، میانه یا پیاده رو) نصب میشود. این مدل از پایه چراغ راهنمایی معمولا یک پایه کمکی است و به پایه چراغ کنسول دار در کنترل وسایل نقلیه کمک میکند اما در تقاطع های کم عرض و کم اهمیت میتوان از چراغ راهنمایی جانبی به عنوان کنترل کننده اصلی ترافیک نیز استفاده کرد. در این مدل از پایه چراغ راهنمایی، چراغ های راهنمایی میبایست در ارتفاع 4/2 تا 5/4 متر از سطح سواره رو نصب شود. فاصله پایه چراغ راهنمایی از سطح سوارخ رو میبایست حداقل 5/0 متر باشد که اندازه مطلوب آن حدود 5/1 متر میباشد.

 

 

برای جلوگیری از زنگ زدگی و خوردگی پایه چراغ راهنمایی کدام پوشش مناسب است؟ گالوانیزه گرم  یا رنگ الکترواستاتیک؟

به طور کلی مزیت های یک پوشش گالوانیزه بسیار بیشتر از رنگ الکترواستاتیک است که از این مزایا میتوان به مقاومت بیشتر در برابر زنگ زدگی و خوردگی و طول عمر بیشتر اشاره کرد. البته رنگ الترواستاتیک نیز مزیت هایی مانند هزینه کمتر و زیبایی بصری بیشتر نسبت به پوشش گالوانیزه دارد. اما با توجه به کاربرد اصلی پوشش ها که همان مقاومت در برابر زنگ زدگی و خوردگی میباشد توصیه کارشناسان استفاده از پوشش گالوانیزه میباشد

 

• استفاده از چراغ راهنمایی جانبی به عنوان کنترل کننده اصلی ترافیک در تقاطعات کم عرض و کم اهمیت

 

محل نصب پایه چراغ راهنمایی:

• حداقل دو چراغ راهنمایی با توجه به سرعت حرکت باید از فاصله ای که در جدول زیر تعیین گردیده داخل مخروط دید رانندگان وسایل نقلیه قرار بگیرد.

• در محل تقاطع  کافی است که یک چراغ راهنمایی در مخروط دید رانندگان وسایل نقلیه قرار بگیرد.

 

مخروط دید استاندارد :

دید افقی:

دید قاِئم:

 

H=1/05+0/36L

L:فاصله افقی چراغ راهنمایی تا راننده

H:حداکثر ارتفاع ماژول چراغ راهنمایی

 

 

• قوس های قائم و افقی واقع در نزدیکی تقاطع مانع میشوند که چراغ های راهنمایی از فاصله کافی در داخل مخروط دید رانندگان قرار بگیرند.

 

تقاطع در محل قوس قائم:

 

تقاطع در محل قوس افقی:

• در تقاطعات ساده راههای دو طرفه معمولا برای هر یک از جبهه های تقاطع دو چراغ راهنمایی در نطر میگیرند که محل نصب آنها به این ترتیب است که یک چراغ راهنمایی در سمت چپ خط ایست و درست در جلوی آن خط و چراغ دیگر را در سمت راست در طرف مقابل نصب میکنند.

 

• چراغ راهنمایی نزدیک به خط ایست (چراغ راهنمایی چپ نزدیک) خود نشان دهنده خط ایست است و اگر چنین خطی وجود نداشته باشد محل آن به عنوان خط ایست در نظر گرفته میشود.

 

• چراغ راهنمایی سمت راست هر جبهه چنان نصب میشود که در مخروط دید رانندگانی که در محل خط ایست ایستاده اند قرار گیرد (چراغ راهنمایی راست دور) برای این منظور اگر چراغ راهنمایی راست دور بالاسری باشد فاصله آن از محل خط ایست نباید کمتر از 12 متر باشد تا در مخروط دید رانندگان متوقف در محل ایست قرار بگیرد. اگر این چراغ در فاصله خیلی دور قرار گیرد از قدرت تاثیر آن کاسته میشود بنابراین فاصله چراغ راهنمایی راست دور خط ایست نباید از 36 متر بیشتر باشد. اگر عرض تقاطع زیاد باشد و نتوان چراغ راهنمایی راست دور را در فاصله نزدیک تر از 36 متری خط ایست نصب کرد میتوان آن را در فاصله دورتر تا 48 متری خط ایست نصب کرد که در این حالت قطر ماژول چراغ راهنمایی باید 30 سانتیمتر باشد.

 

• در راههای شریانی درجه یک علاوه بر دو چراغ چپ نزدیک و راست دور برای هر جبهه باید حداقل یک چراغ راهنمایی جانبی به عنوان مکمل در داخل میانه نصب کرد همچنین در تقاطعات عریض و پیچیده گاهی برای رعایت ضوابط قرارگیری چراغ راهنمایی در داخل مخروط دید رانندگان لازم است چراغ های کنسول دار و جانبی بیشتری نصب نمود.
• فاصله دو چراغ راهنمایی هم جهت باید بیشتر از 3 متر و کمتر از 4 متر باشد.

 

• به منظور استفاده از پایه چراغ راهنمایی برای نصب چراغ عابر پیاده باید محل پایه ها را در نزدیکی امتداد پیاده گذر قرار دهند تا پیاده رو در مورد تشخیص چراغ راهنمایی دچار ابهام نشود.

 

نقشه و طرح فنی انواع پایه چراغ راهنمایی:

تیپ 1:

تیپ2:

 فاز بندی در چراغ راهنمایی:

در روش کنترل تقاطعات با استفاده از چراغ راهنمایی برخورد جریانهای ترافیکی با استفاده از جداسازی زمان عبور آنها از محل تقاطع انجام میشود که این جداسازی با گروه بندی جریان های ترافیکی و نشان دادن چراغ سبز در هر لحظه به جریان های ترافیکی یک گروه صورت میگیرد.در واقع جریان های ترافیکی در هر لحظه فرمان مشابهی دریافت میکنند.دسته بندی جریان های ترافیکی به چندین دسته یا فاز را فاز بندی میگویند به عبارت دیگر چند جریان ترافیکی که در طول  هر سیکل فرمان مشابهی دریافت میکنند اصطاحا در یک فاز قرار میگیرند.

تعداد و ترتیب فازهای یک چراغ راهنمایی بستگی به عوامل زیر دارد:

• تعداد مسیرهای منتهی به تقاطع
• نرخ ترافیک مسیر های مختلف
• نرخ ترافیک گردش به چپ کننده

اگر حجم ترافیک گرذش به چپ در یک تقاطع کم باشد مسیر 2 فازی در نظر گرفته میشود.